Ken je dat gevoel, als je naar een nieuw strand gaat en je werkelijk geen idee wat je gaat zien? Is het druk, is het groot, is het commercieel of juist lekker rustig en hoe zijn de golven. Strand is namelijk nooit gewoon strand! Dat is juist het mooie. Omdat het gisteren zo hard heeft geregend, hangt er nog een dikke laag mist over delen van het strand en boven het water, zodat je niet kunt zien waar de zee overgaat in de lucht. En wat een contrast met Virginia Beach! Hier zijn mooie duinen en er is geen winkel of tentje te bekennen, alleen een paar wc’s op de parkeerplaats. Het eerste wat we zien op het strand is een lifeguard buggy met een haaienvlag. Dat is een lekker begin…
De vlag is er vooral omdat het zicht zo slecht is. We zitten vlakbij de lifeguard en Felix is de eerste die het water in gaat. Het water is veel kouder dan bij Virginia Beach. Je moet echt even doorkomen. Ook Robbert en Isis volgen snel. Het duurt tot de middag, voordat de mist echt weg is. Misschien is het daardoor juist zo lekker rustig. Het is ten slotte zondag, dus we hadden het drukker verwacht. Doorgebakken gaan we terug naar huis en komen in de schaduw van het huisje met een koud biertje helemaal bij van een mooie dag. Morgen nemen we in ieder geval een parasol mee naar het strand, dat staat vast.
’s Avonds zitten Isis en ik nog aan tafel samen te tekenen. Dat is lang geleden. Mijn hand is nog wat roestig. Ik geef me er zelf nauwelijks de tijd voor thuis. Nu Isis zo vaak zit te tekenen en schilderen, gaat het bij mij ook kriebelen.
Gelukkig krijgen we vanuit Curaçao van Naomi en Bart-Jan iedere dag wel foto’s van Julius en zijn vrienden. Geen te kort aan plezier op Curaçao!